Gizemli karanlığın içinde, yanında kimse yokken, sorular aklını karıştırır. Gördüğünle yetinmezsin. Bir şey bulunmak istiyor. Dünyaya tersinden bak. Eşiğin ardına bak ve hatırla, toprak ne kadar da cömert. Ara. Heybetli dağların sırtında, ıssız çöllerin kıyısındalar. Şehre rengini veren sokaktalar. Umudu bıçak sırtında bir banliyö kenarındalar. Yaklaş. Çorak toprağa bir umutla dökülen tohumda onlar. Çok uzaklarda, dev bir ormanın yaprakları arasındalar. Bul. Yalnız yürümelerine izin verme. Çünkü insan, insanla öğrenir.